Suriname, wat ben jij van plan?

Lieve allemaal,

Dit is mijn eerste blog vanuit het bloedhete Suriname. We vlogen zondag op een stralende lentedag in Nederland en kwamen ’s avonds laat aan bij op z’n minst nog 25 graden. De vlucht ging boven verwachting goed; rustige passagiers (op wat gesnurk van de man achter ons na), geen krijsende/ rondrennende kinderen, twee van de drie films waren leuk om te kijken en we kwamen ook nog een half uur eerder dan gepland aan op het vliegveld van Paramaribo. We werden op een positieve manier overvallen door de hitte bij aankomst en keken onze ogen uit toen we alleen nog onderweg waren naar de bagageband. Eenmaal buiten liepen een stuk of zes zwerfhonden. En nou hou ik wel van honden maar bij deze blijf ik toch liever uit de buurt. Dat onze taxichauffeur links de rotonde opging was al een avontuur opzich. Vanwege het feit dat het donker was toen we in de taxi naar het huisje zaten konden we niet goed de beroemde route naar Paramaribo zien. Wat we wel zagen was dat er aan één weg al een groot verschil in arm en rijk zichtbaar is. Zo stonden er vervallen huisjes tussen grote, beveiligde villa’s. Maar mensen lopen ook gewoon op een drukke autoweg en niemand schijnt verkeersregels te kennen. Na 2,5 uur onderweg geweest te zijn kwamen we aan bij onze bestemming: een huis voor 20 studenten met een groot, zwaar hek en een dik slot er omheen. Aangezien we op dat moment al bijna 24 uur wakker waren, hadden we even niet zo’n zin om heel uitgebreid bij onze nieuwe huisgenoten te gaan zitten. Een korte kennismaking later en de nodige voorbereidingen getroffen (klamboe boven het bed gehangen en huid ingesmeerd met deet), gingen we beiden naar onze eigen kamers om in bed Boer Zoekt Vrouw terug te kijken en daarna te gaan slapen.
Maar het is best wel een uitdaging goed te slapen in die hitte. Dus na een kort nachtje besloot ik lekker in de hangmat buiten m’n kamer te gaan liggen om rustig wakker te worden. Niet heel verkeerd kan ik je vertellen.

In Suriname was het gister Holi- Phagwa. Holi- Phagwa is een hindoestaans feest dat onder andere de overwinning van het goede op het kwade viert en dat wordt dan gedaan door veel muziek te maken en gekleurd poeder rond te strooien. In een soort karavaan gingen we met z’n zestienen achter elkaar op de fiets naar de Palmentuin en Onafhankelijkheidsplein. Daniëlle en ik hadden allebei uitgekeken naar deze dag en ik snap nu ook waarom. Want wat een fantastisch feest is dat! En een fijne bijkomstigheid is dat de gekleurde poeder mijn onwijs verbrande huid (na één dag zon) camoufleerde.

Maar we hebben gister niet alleen gefeest hoor! We zijn ook een rondje gaan fietsen naar de stichting waar we morgen kennis gaan maken en we hebben de buurt verkend. Fietsen aan de linkerkant van de weg, in een land waar ze geen verkeersregels hanteren is best wel eng. Maar ik zou met dit weer niet in een hete taxi willen zitten.
Toen we gisterochtend met één van onze huisgenoten boodschappen gingen doen ging de conversatie als volgt:
Huisgenoot: ‘Heb je je paspoort in je tas gedaan?
Ik: ‘Ja’.
Huisgenoot: ‘Leg die maar weer terug op je kamer. Heb je je telefoon in je tas gedaan?’
Ik: ‘Ja’.
Huisgenoot: ‘Leg ook die maar weer in je kamer. Ga je pinnen of contant betalen?’
Ik: ‘Ik denk pinnen’.
Huisgenoot: ‘Een keuze maken en het andere in je kamer leggen’.
Een beetje naïef is het wel maar als je niet gewend bent continue in gevaar te zijn, ben je je daar ook niet zo van bewust. Toen we erop gingen letten zagen we ook dat er glasscherven op onze omheining liggen. Niet als kunst maar zodat ongewenste bezoekers buiten blijven.
Inmiddels weten we beter en zijn we flink op onze hoede. Buiten de poort mogen we ook niet alleen komen. Gelukkig hebben we op ons terrein een hangmattenkamp en een zwembad dus vermaken we ons voorlopig nog vooral binnen de muren en als we naar buiten gaan is dat sowieso altijd minimaal met z’n tweeën.

Vandaag gaan we naar de vreemdelingendienst voor een stempel op onze visum en naar Paramaribo City om te shoppen. Morgen begint het echte leven weer maar voor nu blijf ik lekker zoveel mogelijk in de schaduw bungelend in een hangmat. Foto’s, van onder andere Holi- Phagwa, volgen binnenkort.

Liefs,
Judith